بارخدایا !
چگونه باور کنم آتشت را؟!
باوجودی که همیشه از تو
عشق دیدم و مهربانی !
پروردگارا !
چگونه باور کنم روی از من برگردانی؟!
باوجودی که همیشه و هرجا که صدایت کرد
روبروی چشمان کوچکم بودی!
بار الها !
چگونه باور کنم نخواستنت را ؟!
با وجودی که همواره خواستنت را حس کرده ام
و دوست داشتنت را.
غفورا !
چگونه باور کنم که مرا به دست غربت
و ماموران گناه می سپاری؟!
باوجودی که همیشه و در همه حال
پناهم بودی و تنهایم نگذاشتی !
رحیما !
مرا از آنروز که وجودی
جز وجود مهربانت نمی تواند
تسکین دل شکسته ام باشد
در پناه مهر خود نگهدار
معبودا !
مرا در آنروز که آسمان و زمین درهم می ریز
زیر سایه عشق خود قرار بده ،
تو خود می دانی که چقدر ضعیف هستم و ناتوان.
مهربانا !
ترس از خود را حاکم مطلق دلم قرار مده
و بجای آن عشقت را برمن حکمفرما نما.
رئوفا !
می دانم گناهان بسیار
و دلی آکنده از زشتی و پلیدی دارم ،
ولی امیدم به لطف توست...
ای امید بخش دلهای بی پناه
حبیبا !
نفسهایم را پر کن از عطر زیبای عشقت
دلم را مالامال از تولد کن و آغاز
روحم را با نگاه مهربانت آرام کن وزیبا
و صدایم را پر کن از آواز و سرود بودن
به مهربانیت ای مهربان ترین مهربانان
